Doel: een spookdorp onder de rook van de kerncentrale

en verlaten straat in het centrum van het dorp Foto: Gertjan de Boer

Iedereen kent de kerncentrale van Doel. Technische mankementen in deze dertig jaar oude nucleaire energieverstrekker komen maandelijks in het nieuws. Maar Doel is meer, herstel: was meer, dan haar kerncentrale. Doel was ooit een dorp, direct gelegen aan de voet van de kerncentrale. Vijftig jaar geleden werden de eerste plannen gemaakt om op exact de plaats van het dorpje nieuwe dokken te bouwen voor de Antwerpse haven. De 1500 inwoners werden vriendelijk – doch dwingend – verzocht hun huizen te verlaten. Anno 2016 is er nog geen schep in de grond gezet, maar wonen er nog maar 25 mensen in het spookdorp dat Doel heet.

Follow the smoke
Op een vrije zaterdag besluit ik om met vrienden te gaan kijken in dit toch wel beroemde dorp. Zodra we aan de overkant van de Schelde beland zijn zien we aan de horizon enorme rookwolken. Dit kan niet anders: dat moet de kerncentrale van Doel zijn. Een GPS hebben we nu niet meer nodig, we volgen gewoon de rook. Dichter bij Doel gekomen zien we de eerste leegstaande huizen, en vele spandoeken en muren vol graffiti met teksten als ‘Stop de waanzin, Doel moet blijven!’.


Het decor van een thriller
In het dorp aangekomen parkeren we de auto, en gaan op onderzoek uit. We zijn duidelijk niet de enigen die dit bedacht hebben. Er lopen tientallen bezoekers rond, de één met nog een grotere camera dan de ander. Ik kan ze goed begrijpen, Doel lijkt op een decor van een thriller à la ‘The Walking Dead’. Het voelt surrealistisch; deuren en ramen zijn gebarricadeerd met planken, straten liggen bezaaid met glas en afval, her en der lopen poezen die schijnbaar zijn gaan wonen in de door mensen verlaten huizen.

Een tragisch einde?
Het is triest dat dit levende dorp in een aantal decennia veranderd is een spookdorp. Nog bedroevender vind ik het echter dat de huidige 25 inwoners (hetgeen is overgebleven van) ‘hun Doel’ zien veranderen in een open-lucht-attractie. Een attractie waar ook ik niet van weg kon blijven.

en verlaten straat in het centrum van het dorp Foto: Gertjan de Boer
en verlaten straat in het centrum van het dorp Foto: Gertjan de Boer
The following two tabs change content below.

Gertjan de Boer

Gertjan de Boer (1989) werkt bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Als correspondent schrijft hij op persoonlijke titel. Hij studeerde Monumenten- en Landschapszorg in Antwerpen en werkte eerder bij Erfgoed Leiden, gemeente Groningen, gemeente De Ronde Venen en Natuurmonumenten.