In de jaren negentig werden het huis, het park en de tuinen grondig gerestaureerd. Hiermee brak een periode van doorlopend onderzoek aan. Jammer genoeg beschikte het huis tot voor kort niet over een archief en het kan bijna niet anders of door het ontbreken daarvan zijn bronnen verloren gegaan. Documenten die wel bewaard zijn gebleven, zijn versnipperd geraakt over een groot aantal locaties. Dit is vanzelfsprekend een obstakel voor de reconstructie van het verhaal van het huis, zeker omdat ook niet al die locaties bekend zijn.
Geschiedschrijving is van levensbelang voor het behoud van erfgoed. Het documenteren en ontsluiten van bronnen past daarom uitstekend bij het instandhoudingsdoel van de ‘Stichting het Huis te Breckelenkamp’, die daarvoor in 2010 het plan ontwikkelde voor een nieuw te vormen digitaal huisarchief. Het begrip ‘huisarchief’ wordt ruim opgevat. Het beperkt zich niet tot persoonlijke archieven van bewoners of tot stukken die fysiek op het huis aanwezig zijn. De ambitie is alle bronnen die het verhaal van het ‘Huis’ te Breckelenkamp kunnen vertellen bereikbaar te maken, waar die zich ook bevinden.
Geef een reactie