Ik heb recentelijk een fotoboek geschreven over Hoogeveen: Het Historisch Stadscentrum Toen en Nu in Beeld. Ik wil het boek graag verder toelichten. Mijn voornaamste reden om dit boek te maken is dat ik een bijdrage wil leveren aan het behoud van het culturele erfgoed van Hoogeveen. Ik heb gekozen dit in een vorm van een fotoboek te doen. Door een historische foto te plaatsen naast een actuele foto die ik heb gemaakt vanuit hetzelfde perspectief bleek hoe het straatbeeld vaak ingrijpend is veranderd. De gevels die nog herkenbaar zijn van de monumenten in Hoogeveen zijn hierbij bakens die mij houvast gaven tijdens mijn wandeltochten om me goed te kunnen oriënteren.
Foto’s zijn concreter dan woorden. Foto’s zijn confronterend en illustratief tegelijk. Vandaar dat ik niet heb gekozen voor uitgebreide bewoordingen over de monumenten en Hoogeveen. De lezer kan nu met eigen ogen zien wat er nog in Hoogeveen resteert aan oude monumenten en straatbeelden en hier een oordeel over vellen: ik houd hen hier een soort spiegel voor.
Het fotoboek is dus ook een tijdsdocument die de situatie anno 2014 objectief weergeeft. Hoe zal de situatie over 10 jaar zijn: is er dan alleen nog een foto wand als herinnering ? Ook persoonlijke motivatie speelt bij mij een grote rol om dit fotoboek te maken. Dat zijn gevoelens van nostalgie. In de jaren ’70 ben ik in Hoogeveen opgegroeid en heb nog rond gezworven in de lege zalen van het oude ziekenhuis Bethesda aan de Schutstraat in Hoogeveen. Nu ik sedert 2007 weer in Hoogeveen woon zie ik dat er veel veranderd is.
Wat nu aan oude monumenten is vernield komt niet terug. Dat is voorgoed verloren. Men kan wel proberen de schade in te dammen. Bijvoorbeeld door het aanleggen van een sfeervol haventje. Dit zal vermoedelijk ook de toestroom van toeristen en publiek stimuleren. En de huidige monumenten die gebouwd zijn voor de eeuwigheid intact te laten zodat die niet plaatsmaken voor een winkelcentrum die voor de helft leeg zal staan. Ook moet er meer ruimte komen voor een objectieve beschrijven van de geschiedenis van Hoogeveen. Die aandacht is nu nog te veel versnipperd en niet goed wetenschappelijk gedocumenteerd. Ik hoop dat mijn fotoboek ook een positieve bijdrage levert aan degelijk historisch onderzoek.
- Titel Het Historisch Stadscentrum van Hoogeveen. Toen en Nu. In Beeld
- Auteur Ronald Wilfred Jansen
- Website auteur www.rwj-publishing.com
- Drukker/distributeur PUMBO
- ISBN 9789490482114
- NUR code 652 – Fotografie, film, video als kunstvormen
- Genre Fotoboek
- Druk 1e
- Publicatiedatum April 2014
- Aantal pagina’s 272
- Formaat 20 x 20 cm.
- Cover Paperback
- Print Full colour
- Prijs € 59
- Verkooplinks www.bol.com en www.pumbo.nl
Recensie
DE SPIEGEL VAN RONALD W.JANSEN
Hoogeveen, toen en nu. Bijna iedereen heeft er een mening over. Waar de een geniet van de nieuwe architectuur, of vol is van de vooruitgang die toch zo broodnodig was tussen al die ouwe troep, voelt de ander zich machteloos tegenover een (bijna) alles vernielend beleid of gebrek aan beleid, waardoor van de oude plaats Hoogeveen maar weinig over is. Een prachtig landelijk gebied als De Weide verdween na 1970 in een paar jaar tijd onder een nieuwe woonwijk, zonder dat er moeite werd gedaan om wat oude panden overeind te houden. De Wolfsbos, jaren 60/70 idem, de Hoofdstraat, daar had de verandering al ingezet direct na de demping van 1948.
Bij dat alles moeten we het vaak doen met herinneringen. Oude foto’s zijn verspreid over diverse sites en boeken, nieuwe impressies missen we nogal eens, of we kennen alleen ons eigen stukje Hoogeveen. Dat is nu anders geworden. Ronald W. Jansen, bekend van fotoboeken over Anne Frank, heeft Hoogeveen tegen het licht gehouden, doorgelicht, geteld, gewogen, en u mag zelf oordelen of het wel of niet te licht bevonden is. Een prachtige serie oude foto’s wordt tientallen jaren na dato geplaatst naast kleurenfoto’s van de huidige situatie. De fotograaf zelf hierover: “De historische en actuele foto’s vanuit hetzelfde perspectief slaan een brug tussen het verleden en heden, maar in Hoogeveen wordt die brug steeds meer instabiel en dreigt ineen te storten is mijn indruk. Voelbaar is voor mij duidelijk de leegte die de verdwenen monumenten en straat beelden in Hoogeveen achterlaten. Ik word er niet gelukkig van. De ziel lijkt uit Hoogeveen weg te trekken, terwijl in een stadje zoals Meppel nog aardig wat van het oude bewaard is, ondermeer het Station NS. In Hoogeveen is niet alleen het historische treinstation al decennia jaren gelden met de grond gelijkt gemaakt, zelfs de restauratie is nu weggehaald wat geen gastvrij onthaal is voor de bezoekers van Hoogeveen.” En: “Hopelijk kunnen nog volgende generaties genieten van de resterende monumenten in Hoogeveen. Ik hoop ook dat ik een jonger publiek wat bewustzijn voor behoud van cultureel erfgoed kan bijbrengen met mijn boek. Ik ben niet zo’n leraar voor de klas, vandaar dat ik mijn boodschap graag via een boek uitdraag. Het fotoboek is mede een tijd document in duidelijke beeldtaal: men kan hier niet omheen”.
Het is de spiegel van Ronald W. Jansen die het verdient om door iedere Hoogevener bekeken te worden. Om dan vervolgens gefundeerd een eigen visie op Hoogeveen toen en nu te kunnen geven. Persoonlijke meningen, hartstikke mooi, maar het begint bij feiten. De feiten in het boek kunnen we niet omheen.
Albert Metselaar, april 2014
Persbericht RWJ Publishing