Afgelopen vrijdag werd door het hele land Keti Koti gevierd. Ieder jaar wordt op 1 juli de afschaffing van de slavernij in Nederland herdacht. Op deze dag werd 159 jaar geleden de Emancipatiewet aangenomen waarmee de slavernij in Suriname en de Nederlandse Antillen werd afgeschaft.
Nederland was één van de laatste Europese landen die de slavernij en slavenhandel definitief afschaften. De naam Keti Koti is afkomstig uit de Surinaamse taal Sranantongo en vertaald letterlijk naar ‘Ketenen Gebroken’.
Op allerlei plekken in Nederland zijn sporen te vinden van het slavernijverleden. Hoewel de landelijke herdenking en viering van het einde van de slavernij plaatsvindt bij Nationaal monument slavernijverleden in het Oosterpark in Amsterdam, zijn andere steden zich ook steeds meer bewust van hun slavernijverleden.
Zo zijn de initiatiefnemers van Mapping Slavery in Leiden begonnen met rondleidingen geven aan vertegenwoordigers van de universiteit en andere Leidse instellingen op 1 juli. In Leiden zijn veel sporen te vinden van het slavernijverleden te vinden maar die zijn niet bekend bij een groot publiek.
‘Hoewel Leiden geen grote haven heeft, ligt ook hier het slavernijverleden op straat”, vertelt een van de initiatiefnemers Max Urai. De andere gids, Miquela Neyda: “Veel mensen denken dat slavernij zich niet op Nederlandse bodem afspeelde, maar het speelde een grotere rol in het alledaagse leven dan vaak gedacht wordt.”
Ook in Wageningen leidt de datum tot een nieuwe bewustwording. Jobbe Wijnen vraagt zich af of de herdenking van Keti Koti in Wageningen een keerpunt kan vormen in de omgang met het slavernijverleden in de stad. Zoals eerder al de gemeenten Amsterdam en Rotterdam een onderzoek lieten uitvoeren naar de rol die de stadsbesturen hebben gespeeld in de wereldwijde slavenhandel en slavernij, laat Wijnen weten dat naar zijn mening de tijd hiervoor nu ook is aangebroken in Wageningen.
Keti Koti kan zo naast een dag van herdenken en vieren, ook een dag van bezinning zijn.