Nederland maakt zich op voor een nieuw Deltaplan. De regering kijkt vooruit hoe het in de toekomst om moet gaan met grotere waterhoeveelheden, zodat de bewoners, de steden en hun economische activiteiten beschermd blijven. Het eerste Deltaplan naar aanleiding van de Watersnoodramp in 1953 heeft ons een aantal belangrijke iconen gegeven waar een ieder trots op is. Dat zal mogelijk weer gebeuren, maar belangrijker nog is of ons cultureel erfgoed een nieuwe functie en betekenis kan krijgen.
Met interesse hebben wij in het Ontwerpplan gelezen hoe grondig op sommige plaatsen (Drechtsteden, Rivierengebied en rond Almere) onze delta en daarmee ons cultuurlandschap en onze (historische) gebouwde omgeving zullen moeten veranderen willen wij beschermd zijn tegen het water in 2050 en verder. Het is goed te zien dat hiervoor oog bestaat in het nieuwe Deltaplan.
Heemschut wil de minister meegeven dat het belangrijk is om cultuurhistorische waarden vooraan in het planproces mee te nemen. Dat kan alleen als de bescherming en duurzame ontwikkeling van de kwaliteit van de leefomgeving als nationale én regionale opgave gezien worden. Ruimtelijke planvorming kan helpen om landschappelijke ingrepen gestalte te geven, meekoppelkansen te benutten en alternatieven een kans te geven. Heemschut pleit voor goed opdrachtgeverschap met gebruikmaking van onafhankelijke ruimtelijke kwaliteitsteams om dit veranderingsproces te begeleiden.
Verder ziet Heemschut dat meer duidelijk moet worden hoe bij een eventuele ramp ons cultureel erfgoed voldoende beschermd kan worden. Als laatste vraagt Heemschut om een heldere taakverdeling tussen overheden, een duidelijke informatievoorziening en het betrekken van burgers bij de besluitvorming over ingrepen die in ons landschap gaan plaatsvinden.
Persbericht Heemschut
Geef een reactie