De oudste stad van Nederland heeft een mooie Erfgoedstrategie laten maken. Aan instelleningen als de Stevenskerk, De Bastei, Infocentrum WOII en Huis van de Nijmeegse Geschiedenis is een belangrijke taak toegekend: het verhaal achter het erfgoed vertellen aan publiek. Maar er is slechts geld voor de helft van de plannen, schrijft de Gelderlander (€).
Het Nijmeegse stadsbestuur legt de prioriteit bij de ‘erfgoedaanjager’, die jaarlijks 150.000 euro zal ontvangen om de samenhang tussen erfgoedinstellingen te bevorderen. Hoewel wordt erkend dat de uitvoerende organisaties, zoals De Bastei, meer geld nodig hebben, krijgen zij voorlopig niets. Critici noemen de erfgoedaanjager een ‘papieren tijger’, want hij heeft straks niks meer om aan te jagen. (Bron: de Gelderlander €)
Al langer is er kritiek op het Nijmeegse beleid. In de zomer van 2019 verscheen het rapport De staat van Cultuur in Nijmegen van onderzoekbureau Blueyard. In dit rapport wordt meermaals gewezen op het ontbreken van de zichtbaarheid van het verleden.
Paul van der Heijden, directeur van RomeinenNU, reageerde op het rapport in Ugenda: “De opmerkingen van Blueyard over de cultuurhistorische instanties – Museum Het Valkhof, de Bastei, de Stevenskerk en het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis – zijn hard en scherp, maar pijnlijk waar. Evenzo de opmerkingen over de opstelling van de gemeente: er is gebrek aan een overkoepelende visie, weinig durf en onwil om grote budgetten vrij te maken. Het budget voor het uitdragen van de Nijmeegse geschiedenis, 100.000 euro per jaar, is landelijk gezien een lachertje. Zeker voor de stad met de meeste geschiedenis van heel Nederland. Adel verplicht.”