Bij de start van het bedrijf in 1901, bestond er vrijwel geen markt voor huishoudelijke apparaten. En speciale winkels hiervoor ook al niet. Zelfs een echte wasmachine bestond nog niet. VELO bedacht een houten kuip met een mechaniek dat met een handslinger een wasbeweger in het sop liet bewegen. Later kon het ook elektrisch worden bewogen. Winkels voor huishoudelijke apparaten Om die aan de consumenten te kunnen verkopen stichtten zij eigen winkels in Nederland, België en Noord Frankrijk waar je onder andere via afbetaling kon kopen. De marketing slogan ‘een kind kan de was doen’ werd door Velo gelanceerd en stond symbool voor de eenvoudige en innovatieve manier van de was doen.
Zo creëerde VELO een markt voor wasmachines en kon in 1951 het 50 jarig bestaan vieren. De markt was inmiddels een wereldmarkt, daardoor konden wasmachines in grote series in metaal gemaakt worden die verkocht werden in speciale “witgoed” winkels. VELO kreeg te maken met de wet van de remmende voorsprong. De eigen winkels die de fabriek succes hadden gebracht, werden een blok aan het been. Andere fabrikanten hadden een wereldmarkt en konden in grotere series, en dus goedkoop fabriceren. Ook VELO schakelde over naar metalen machines en ging in de eigen winkels ook andere apparaten als Velolux trapnaaimachines, Holland Electro stofzuigers en radio`s verkopen. Om de mensen in de houtbewerkingsafdeling toch aan het werk te houden werden er meubels en radiokasten voor Philips, Waldorp en Pye gemaakt. Die radio’s werden ook onder het eigenmerk VELORA in de eigen winkels verkocht. Maar, helaas, het mocht niet baten. Vanaf 1973 is VELO de kernactiviteit gaan verleggen van het fabriceren van wasmachines naar het exploiteren van haar eigen onroerend goed portefeuille.
Geef een reactie