Ontdekkingsreis door een Fries dorpje, leidt quarantaine tot meer waardering voor eigen omgeving?

“We zijn de start voorbij” zei Rutte vorige week op een persconferentie. Niemand weet hoe lang de coronacrisis nog gaat duren. Voorlopig moet de reislustige Nederlander thuis blijven. Geen weekendje Parijs of dagje Amsterdam, maar binnen blijven en af en toe een frisse neus halen. Een uitgelezen kans om de eigen buurt te ontdekken.

Nu ik zelf al twee weken bij mijn ouders in Elahuizen zit, een Fries dorp van 300 inwoners, ontdek ik tijdens mijn dagelijkse wandeltochten het dorpje van mijn jeugd opnieuw. De helderblauwe lucht van de afgelopen week, de ontluikende lente en de rode zonsondergangen maakt alles nog eens aantrekkelijker.

In Elahuizen hebben de boeren veel land, waardoor je erg ver kunt kijken. Over het land verspreid staan grote stelpboerderijen. Aan de voorkant van de boerderij ligt het woongedeelte en heeft het dak geglazuurde zwarte pannen, aan de achterkant bevindt zich de stal en wordt het dak bedekt met goedkopere rode pannen. Het rijksmonumentale kerkje van Elahuizen uit 1865 wordt – in tegenstelling tot veel andere kerken in Nederland – nog elke zondag goed bezocht (op het moment natuurlijk niet vanwege de coronamaatregelen).

Water speelt in Elahuizen al eeuwen een grote rol. Het dorp wordt omgeven door meren en ’s zomers is het een paradijs voor zeilers. Vroeger ging het reizen zelfs over water. Om bij het naastgelegen dorp te komen ging je niet over de weg, maar met de boot door een vaart. Het moderne Elahuizen heeft echter niet altijd op dezelfde plek gelegen. Het vroegere Elahuizen, gesticht in de 12^e of 13^e eeuw, heeft lang gevochten tegen het opkomende water en is uiteindelijk rond 1700 verzwolgen door de golven van de Fluessen. Een zwart-gele boei die op het meer drijft waarschuwt schippers voor restanten van de oude kerk. Er doen nog steeds spookachtige verhalen de ronde over ronddrijvende houten doodskisten na een zware storm…

De coronacrisis brengt veel verandering met zich mee en zorgt misschien ook wel voor meer waardering voor de eigen omgeving. Kijk maar eens goed om u heen tijdens het doen van de boodschappen of het halen van een frisse neus, er valt in de buurt meer te ontdekken dan u misschien zou denken.

Alma Hoekstra is hoofdredacteur van de Erfgoedstem

Het kerkje van Elahuizen. Foto: Jasper van Doeselaar

Biografie
Laatste Berichten

Alma Hoekstra

Alma Hoekstra is een 23-jarige liefhebster van alles wat oud is. Momenteel werkt zij als hoofdredacteur van de Erfgoedstem en studeert zij Architectuurgeschiedenis aan de VU. Vaak vraagt zij zich af of vroeger inderdaad alles beter was, op het gebied van kunst dan. Oude muziek, oude architectuur en oude beeldende kunst behoren allemaal tot haar passies. Haar nostalgische ziel wordt uitgedaagd in de erfgoedwereld. Want niets is voor altijd, zelfs erfgoed gaat met de tijd mee.