Plan Zuid, Amsterdam ontwerptekening van H.P. Berlage
Het historisch bijzondere gebied Plan Zuid laat goed zien hoe vooruitstrevend de opvattingen van stadsbestuur en architecten begin twintigste eeuw waren in de stadsontwikkeling en volkshuisvesting van Amsterdam en Nederland. Door het gebied aan te wijzen als beschermd stadsgezicht biedt het Rijk extra mogelijkheden om deze mooie omgeving te behouden. Een passend moment omdat Plan Zuid dit jaar 100 jaar geleden door de gemeenteraad van Amsterdam is goedgekeurd.
Op 4 oktober biedt de directeur van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, de heer Cees van ’t Veen, namens de ministers van OCW en Infrastructuur en Milieu, respectievelijk Jet Bussemaker en Melanie Schultz van Haegen de bescheiden aan die bij die nieuwe status horen aan de gemeente Amsterdam.
Architect en stedenbouwkundige H.P. Berlage kreeg ruim 100 jaar geleden de opdracht van de gemeente Amsterdam om voor het gebied ten zuiden van de De Lairessestraat en de Pijp een nieuw uitbreidingsplan te maken. Zijn ‘Plan Zuid’ voorzag in grote aantallen kwalitatief goede woningen, waaraan in de beginperiode van de 20e eeuw grote behoefte was. Berlage besteedde veel aandacht aan een goed en mooi ontwerp van deze stadsuitbreiding. Dit uitte zich in het stratenpatroon met brede lanen en smalle, soms knikkende straten, imposante en intieme pleinen, en bruggen die de wijk verbonden met de negentiende-eeuwse stadsdelen. Hij plaatste de openbare en grotere gebouwen op centrale punten, wat bijdroeg aan het monumentale karakter van het gebied. Zijn ‘masterplan’ werd verder ingevuld door andere architecten, onder streng toezicht van een speciale bouwbegeleidingscommissie. Daardoor oogt Plan Zuid toch als een eenheid. De gevels met versieringen in baksteen en natuursteen, de steile pannendaken en torens op hoeken van straten en pleinen zijn grotendeels in de stijl van de Amsterdamse School. Plan Zuid wordt internationaal gerekend tot de belangrijkste stedenbouwkundige plannen uit de eerste helft van de twintigste eeuw.
Met de aanwijzing als beschermd stadsgezicht erkent het Rijk heel expliciet de bijzondere waarden van Plan Zuid. Het Rijk wil dit mooie gebied graag behouden – ook voor toekomstige generaties. Niet door er een glazen stolp overheen te zetten en elke verandering af te wijzen. Het gaat erom afspraken te maken met de gemeente en de bewoners en eigenaren over de omgang met de bijzondere waarden in het gebied. Ontwikkelingen die passen in de historische omgeving, blijven mogelijk en kunnen zelfs bijdragen aan het duurzaam behoud van de unieke kenmerken van Plan Zuid.
Amsterdam is internationaal bekend vanwege haar goed bewaarde historische binnenstad. De stad vormt een aantrekkelijke omgeving voor bewoners, bedrijven en instellingen èn voor de vele bezoekers die Amsterdam jaarlijks aandoen. Om het bijzondere karakter te behouden, is de binnenstad in 1999 aangewezen als beschermd stadsgezicht. De zeventiende-eeuwse Grachtengordel is bovendien UNESCO werelderfgoed. Ook de tuin- en dijkdorpen in Noord zijn aangewezen als beschermd stads- en dorpsgezicht.
Gebieden buiten het centrum zijn iets minder bekend, maar niet minder geliefd. Een aantal woongebieden buiten het stadscentrum uit de negentiende- en vroeg-twintigste-eeuwse gordel is uniek vanwege de architectuur, de stedenbouwkundige opzet en hun rol in de geschiedenis van de volkshuisvesting. Ze hebben in belangrijke mate bijgedragen aan de Amsterdamse stadsontwikkeling en het nationale en zelfs internationale gedachtegoed over stedelijke ontwikkeling. Mensen willen hier bovendien graag wonen en werken en voelen zich ermee verbonden. Van deze waardevolle gebieden uit de periode 1850-1940 is Plan Zuid geselecteerd om te worden aangewezen als beschermd stadsgezicht.
Geef een reactie