Valeriuskliniek Amsterdam 1938 Ingwersen
In Amsterdam is de sloop van de historische Valeriuskliniek van architect A. Ingwersen begonnen. De ontwikkelaar, De Jong Groep uit Amsterdam, wil op het terrein een modern gebouw met luxe appartementen terugbouwen. Het bestemmingsplan belet echter om te veel buiten de historische contouren te bouwen, dus het nieuwe gebouw wordt ongeveer in de zelfde vorm teruggebouwd. Voor historische details, zoals een monumentaal glas in lood raam van de Zwolse kunstenaar Matthieu Wiegman, dat het gebouw in 1938 moest bekronen, is geen plek. Naar eigen zeggen omdat het kunstwerk ‘niet transparant is, niet blij-makend en erg ziekenhuisachtig. Het nieuwe gebouw moet vooral niet meer aan het oude Psychiatrisch-ziekenhuis doen denken’.
Erfgoedvereniging Heemschut is echter een andere mening toegedaan. Zij is van mening dat het verdwijnen van het glas in lood een enorm verlies betekent voor de Nederlandse glas-in-loodkunst. Een andere locatie is, vanwege de omvang lastig. Herplaatsing behoudt het topstuk voor de stad Amsterdam en zou de appartementen juist een uniek karakter meegeven. Als latere bewoners weten wat ze missen, zullen ze waarschijnlijk met andere ogen naar hun woning kijken.
Het is onbegrijpelijk dat een vergunning is verleend zonder dat daarbij een oplossing voor het raam is meegenomen. Het raam dat inmiddels is verwijderd en zich nu in handen van de ontwikkelaar bevindt is nu vogelvrij. Heemschut zoekt naar een oplossing en heeft de gemeente Amsterdam aangeschreven.
Dit schitterende glas-in-loodraam (5 × 13 meter, 1938, Matthieu Wiegman) in de vm Valeriuskliniek komt niet terug na de verbouwing. Zonde. pic.twitter.com/J0OAkMR188
— Ronald Klip (@ronaldklip) 16 december 2016
De Valeriuskliniek bevindt zich op een historische locatie in Amsterdam. Het Valeriusplein vormt een markante entree van Plan Zuid. De kliniek werd opgericht op initiatief van de Vereeniging Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders in samenwerking met de Vrije Universiteit en opende op 3 november 1910 haar deuren. In 1938 volgde een volledige verbouwing van architect Ingwersen, die het gebouw haar huidige vorm gaf. De kliniek vertrok in 2013 naar een nieuwe locatie bij de VU.
‘Een feest van kleur!’ – Prof. Willem van der Pluym in de Telegraaf 1938
Sebas Baggelaar
Laatste berichten van Sebas Baggelaar (toon alles)
- Gemetalliseerd beton, een unieke Nederlandse vinding - 8 juni 2017
- Slooplustig Oss: ‘bijna een openluchtmuseum’ - 23 maart 2017
- Sloop historische Valeriuskliniek Amsterdam begonnen - 28 januari 2017
maud arkesteijn van willigen zegt
2 februari 2017 op 14:41Ik vind het onbegrijpelijk allemaal, waarom gaan wij zo onzorgvuldig met ons erfgoed om, juist het plaatsen van deze ramen zou het appartementen gebouw historische allure geven, Amsterdam bezin je toch eens !!!!! ook de valerius kliniek is een deel van je historie, waar veel mensen toch ondanks hun problemen een veilige plek hadden nu laten we ze als landlopers op straat lopen. de wet op de landloperij had nooit mogen worden afgeschaft.
Anoniem zegt
7 februari 2017 op 13:46Onbegrijpelijk! Zowel de sloop van dit prachtige pand, ze hadden een voorbeeld moeten nemen aan het Wilhemina Gasthuis. En dan het argument voor de ramen, te ziekenhuis… zeer zwak en eeuwig zonde.
Marga van Slooten zegt
14 februari 2017 op 19:55Ik deel uw mening. Het is vanuit historisch en vanuit menselijk perspectief eigenlijk beledigend om te lezen dat de nieuwe ontwikkelaar de ramen als ‘niet transparant, niet blij-makend en erg ziekenhuisachtig’ ervaart, en dat de doelstelling is dat het nieuwe gebouw vooral niet meer ‘ aan het oude Psychiatrisch-ziekenhuis doen denken’. Hoe we het ook wenden of keren, de oude ziekenhuispsychiatrie is wellicht door de hedendaagse wetenschappelijk inzichten achterhaald geworden, maar verdient zeker niet zo’n beledigende houding. De oude Valeriuskliniek is met alles wat er was een historisch begrip.
Marga van Slooten
Erwin Rust zegt
24 februari 2017 op 20:57Waarom een nieuw gebouw neerzetten in de vorm van iets dat al aanwezig is.
En dat terwijl er tegenwoordig zulke fraaie voorbeelden zijn van een nieuwe bestemming voor een oud gebouw. en dan waarschijnlijk volgend jaar een berichtje in de krant dat men spijt heeft van het afbreken.
Alle moet wijken voor projectontwilkkelaars. Leefden we nog maar in de crisis.
Trees van den Bos zegt
29 juli 2017 op 15:46Zat ik ook te denken. Egotrippers en Amsterdam-haters
Joyce van Riessen zegt
26 februari 2017 op 21:52Wat erg dat ze dat mooie gebouw gesloopt hebben. En wat er is gebeurt met de glas in lood ramen. Zo onzorgvuldig hoe men hiermee omgaat.
Peter zegt
26 februari 2017 op 22:19De Hollandse beschaving heeft nooit écht oog gehad voor Kunst en Cultuur. Laat staan het behoud ervan. Descartes kwam hier al graag om anoniem tot rust te komen, omdat de Hollanders “alleen maar bezig waren met handeldrijven en geld verdienen.” Dat is hier niet anders. Archetypen zijn erg hardnekkig. Wij zouden ons eindelijk eens moeten realiseren dat wij zélf onze eigen identiteit verkwanselen! (om het maar actueel te maken)
Rose-Marie Dröes zegt
3 maart 2017 op 22:32Heel erg jammer dat de Valeriuskliniek is afgebroken. Onbegrijpelijk en schokkend dat Stadsdeel Zuid hier een vergunning voor heeft afgegeven en dat zij hebben toegestaan dat er zo onzorgvuldig is omgegaan met de glas-in-lood ramen. Heel kwalijk. Dit is niet meer terug te draaien. Het stadsdeel moet zich doodschamen.
Jan Theunissen zegt
16 maart 2017 op 22:39Was het nou niet mogelijk geweest de voorgevel in z’n oorspronkelijke staat te laten staan met daarin die prachtige glas-in-lood ramen? Voor iedereen de gewerkt heeft in de Valeriuskliniek een schok. Wat velen vreesden is dus toch gebeurd. Is dit de manier waarop we met cultureel erfgoed om moeten gaan? Het stadsdeel moet zich inderdaad diep schamen.
Trees van den Bos zegt
29 juli 2017 op 15:44Egotrippers.
Marijke van ter Toolen zegt
1 oktober 2017 op 17:58Ik heb nog wat documentatie over de VK. Ik was de bibliothecaris.
Marijke
Mabel Amber zegt
28 september 2018 op 21:28Jeminee, ben een hele poos niet in die buurt geweest, kom ik daar vandaag langs, en zie ik een bouwput op de plek waar ooit de oude vertrouwde Valeriuskliniek stond, klap in mijn gezicht.
Ik wist wel dat de kliniek was verhuisd naar elders, maar verkeerde in de veronderstelling dat de nieuwe eigenaar, de De Jong Groep dus, alleen het inwendige van het pand zou verbouwen en de buitenkant zou laten bestaan. Ik had in de verste verte niet vermoed dat Max de Jong en de zijnen de sloopkogel zouden loslaten op historische muren. Het schijnt dat men het nieuwe ontwerp “binnen de contouren” van het oude gebouw wil laten passen… hee psst…. had het gewoon laten staan, en goedkoper trouwens bovendien, of zou de economie anders in elkaar storten?
En dan ook nog onzin beweren over het prachtige glas-in-lood raam!
Joh, schei toch uit.
Het is een schande en dat is het.
Mabel Amber zegt
1 oktober 2018 op 12:04PS – En inderdaad, wat ik nog was vergeten te zeggen, het is niet minder treurig dat het Stadsdeel Zuid een vergunning afgaf voor deze kwalijke operatie.
t.huisman (@tjoenbisgroen) zegt
26 februari 2019 op 20:35Ook Noordersanatorium is bewaard gebleven met glas in lood ramen en andere karakteristieke elementen zoals die azuurblauwe ramen en die lichtinval. Mensen kunnen dat appartement kopen en ook Santpoort noord krijgt dezelfde bestemming en er zijn al virtuele tekeningen van gemaakt van hoe het er uit zal zien als het klaar is. Van buiten zullen ze het restaureren en van binnen opkappen. . .