Het blijkt nauwelijks mogelijk ons landschap te beschermen tegen economische druk. Ook in het Zuid-Limburgse Heuvelland trekken toerisme en distributiecentra diepe sporen door het landschap. Promovendi Karim van Knippenberg en Wim Bosschaart zien echter kansen voor een landschapsinclusief omgevingsbeleid. “Landschappen, zoals het Zuid-Limburgse Heuvellandschap, hebben unieke cultuurhistorische en landschappelijke waarden die onvervangbaar zijn. Aandacht voor dit landschap is er gelukkig meer en meer. Op het moment dat burgers zich bewuster worden van de relatie tussen landschap en consumptie, dan is een visie waarbij het landschap gezien wordt als sluitpost van ruimtelijk-economisch beleid, niet langer houdbaar.”
Het krijtverleden vormt hét verhaal van het Heuvelland
Alles wat met het krijtverleden te maken heeft vormt hét verhaal van het Heuvelland. Dat verhaal kan de basis vormen voor een aanvraag tot UNESCO-werelderfgoed of UNESCO-Geopark. Dat blijkt na consultatie van diverse Limburgse deskundigen, onder wie de Landschapscommissie van het Limburgs Geschiedkundig en Oudheidkundig Genootschap. De inbreng van de deskundigen wordt voorgelegd aan de initiatiefnemers van een mogelijke aanvraag. Dit zijn de provincie Limburg, de VVV Zuid-Limburg en de gemeenten Vaals, Gulpen-Wittem en Eijsden-Margraten. Inmiddels zijn ook de gemeenten Meerssen en Valkenburg aangeschoven.
Wat is hét verhaal van het Zuid-Limburgse Heuvelland?
Het Zuid-Limburgse Heuvelland wil een aanvraag indienen voor de status van UNESCO-werelderfgoed. Die status moet onder meer ook een ander type toerist trekken, mensen die zijn geïnteresseerd in de cultuurhistorie van het gebied. Deskundigen adviseren om de aanvraag te concentreren rond één thema, liefst “één zin die elke burgemeester uit zijn hoofd kan leren”. Wat is hét verhaal van het Zuid-Limburgse Heuvelland? De Limburger geeft een voorzet en roept lezers op om mee te denken. Suggesties voor hét verhaal kun je mailen naar: joos.philippens@delimburger.nl.