Nieuws en actualiteit over erfgoed en archeologie
Waar vele onderzoekers zich stukbijten op de precieze geboorteplek en de verschijningsvorm van het geboortehuis van Rembrandt, lukt het bouwhistorici en de archivaris van Erfgoed Leiden en Omstreken wel om met nieuw gecombineerd (bouw)historisch onderzoek dit ontbrekende stukje Leidse geschiedenis te ontsluiten. De minutieuze zoektocht leest als een spannend verhaal.
Rembrandt van Rijn studeerde langer in Leiden dan tot nu toe werd aangenomen. In het archief van de universiteit is een document uit 1622 gevonden waaruit blijkt dat de schilder bijna twee jaar stond ingeschreven bij de letterenfaculteit. De vondst kan een verklaring bieden voor de vraag hoe Rembrandt zich al op jonge leeftijd zo enorm kon ontwikkelen als schilder van historische taferelen. “Hoe serieus Rembrandt studeerde, vertellen de historische documenten niet”, meldt de universiteit. “Wel wordt duidelijk dat zijn tijd aan de Leidse universiteit belangrijker was voor de schilder dan eerst werd aangenomen.”
?Naar aanleiding van het Rembrandtjaar wordt in Leiden, de stad waar Rembrandt in 1606 geboren is, zijn geboortehuis en woonomgeving virtueel nagebouwd. Bouwhistorici van Erfgoed Leiden en Omstreken werkten hiervoor nauw samen met een historisch reconstructie kunstenaar.
Het Mauritshuis gaat na afloop van de tentoonstelling Rembrandt en het Mauritshuis nieuw onderzoek doen naar twee schilderijen uit de eigen collectie om er achter komen of ze wel of niet van Rembrandt zijn. Het gaat om Studie van een oude man uit 1650 en Tronie van een oude man uit c. 1630-31. Beide werken werden respectievelijk in 1891 en 1892 door toenmalig Mauritshuis directeur Abraham Bredius verworven als echte Rembrandts, maar ze worden nu door het museum als ‘twijfelgevallen’ beschouwd. Tegelijk met het onderzoek zal het Mauritshuis beide schilderijen ook grondig restaureren.
Prinses Beatrix opent woensdagavond het themajaar Rembrandt en de Gouden Eeuw in het Mauritshuis in Den Haag. In 2019 is het 350 jaar geleden dat schilder Rembrandt Harmenszoon van Rijn (Leiden, 15 juli 1606 – Amsterdam, 4 oktober 1669) stierf, hetgeen met tal van exposities en aanverwante evenementen wordt gememoreerd.
Een onderzoeksteam onder leiding van de TU Delft en het Rijksmuseum heeft het laatste element ontdekt dat Rembrandt gebruikte bij zijn zogenoemde impastotechniek. Het is het loodmineraal plumbonacriet.?
Rembrandt van Rijn is een van de meeste geliefde Nederlandse kunstenaars, een innovatieve meesterschilder. In 2019 is het 350 jaar sinds zijn dood en wordt zijn leven en nalatenschap gevierd met tentoonstellingen door heel Nederland, van Middelburg tot Leeuwarden.
Over de Nachtwacht is al veel geschreven. Wat Gabri van Tussenbroek intrigeerde waren de figuren op de achtergrond van het schilderij. “Laat ik nou eens vertellen, bedacht ik, wie dat waren, waar ze woonden, wat hun beroep was en hoe rijk ze waren. Maar ook wilde ik kijken naar hun rol in de stad, zodat je een beeld krijgt hoe het er toen aan toe ging in Amsterdam.” Van Tussenbroek hoopt dat zijn nieuwe boek ertoe bijdraagt dat mensen met kritische ogen kijken naar het schilderij. “En ook beseffen wat ze níet zien op dit schilderij.”
De Nachtwacht wordt vanaf juli 2019 op zaal gerestaureerd. Hoofd schilderkunst Pieter Roelofs over 15 verborgen details. 1. GLANS Met ‘smalt’, een goedkoop pigment, gaf Rembrandt de hondenvacht een olieachtige glans, maar het pigment verkleurde en het hondje verdween een beetje. 2. WAPEN De schaduw van de hand van kapitein Banninck Cocq: volgens fijnproevers het verrukkelijkste detail. Duim en wijsvinger omlijsten heel subtiel het wapen van Amsterdam op het jasje. 3. KWASTJE Dat hij de beste was, bewijst Rembrandt met dit ogenschijnlijk simpele kwastje in koude en warme kleuren. Je kunt het bijna aanraken: zo echt, tastbaar en driedimensionaal. Lees hier verder.
Rembrandt-onderzoeker Ernst van de Wetering is niet bang dat De Nachtwacht een heel ander schilderij wordt door de grondige restauratie. Het topstuk van het Rijksmuseum zal juist “meer in de geest van Rembrandts bedoelingen komen”. “De contrasten worden iets aangezet, de relatie tussen licht en donker”, zegt hij in de NPO Radio 1-podcast De Dag. “Rembrandt werkte vaak met warme en koele tinten door elkaar. Als het vernis, de beschermingslaag, veroudert, dan verdwijnen die contrasten enigszins. Dus het zal straks zeker beter ‘leesbaar’ zijn.” De laatste keer dat De Nachtwacht werd gerestaureerd was in 1976.
De Amsterdamse kunsthandelaar en kunsthistoricus Jan Six heeft een onbekend schilderij van de hand van Rembrandt ontdekt. Het is een portret van een jonge man. Dat melden uitgeverij Prometheus, dat een boek van Six over zijn vondst uitgeeft, en museum Hermitage in Amsterdam, waar het kunstwerk vanaf woensdag te bewonderen is.
Voor het eerst komen Hollandse meesterwerken uit het moedermuseum in Sint-Petersburg naar de Hermitage in Amsterdam, waaronder zes Rembrandts. Morgen opent de expositie waarvan werd beloofd dat ze er nooit zou komen. Tien jaar geleden opende de Hermitage. De Nederlandse satelliet ging tentoonstellingen maken uit de collectie van de Hermitage in Sint-Petersburg. Om de gevestigde museale orde niet op de tenen te trappen, werd beloofd dat er géén Hollandse Meesters naar Nederland zouden komen. De tijden zijn veranderd. De Amsterdamse musea beconcurreren elkaar niet langer, maar versterken elkaar. Bovendien is het aantal toeristen in Amsterdam verdubbeld.
