Door het oog van de monumentenfotograaf: Nationaal Monumentencongres

Vorige week was het zo ver, het Nationale Monumentencongres. Een congres voor tout erfgoedwereld en waar ik dit jaar voor het tweede jaar als fotograaf van De Erfgoedstem ook aanwezig was.

Net als vorig jaar vond ik het weer een feest om er te zijn. Er was wat gedoe met parkeren (parkeerplaats waar ik dacht te kunnen parkeren, maar waarvoor ik geen kaart had, helaas..) Maar goed, als problemen niet erger zijn dan dit valt het mee, toch? De bus op het Mediapark stond al klaar en gelukkig wachtte de chauffeur niet tot dat hij vol zat en ging hij rijden met drie passagiers.

Een mooie locatie ook dit jaar weer, geschikt om ruim 600 mensen te herbergen. Fototechnisch gezien vond ik de grote zaal vorig jaar mooier, maar goed, je kunt niet alles hebben.

Qua inhoud vond ik dit congres beter. Vorig jaar had ik aan het eind van de dag het gevoel dat er nog van alles moest en leek het een beetje never ending story. Nu was dat niet zo. In de ochtend was er o.a. een lezing van Erik Scherder. Hij vertelde een interessant verhaal over ons brein. Vooral over hoe belangrijk beweging is voor onze hersenen. De link met monumenten en erfgoed kon ik niet zo goed vinden, maar even goed vond ik het een boeiende materie.

Na de pauze, een mooi netwerk moment, begonnen de fringemeetings en de speakerstable. Zowel voor als na de lunch waren er sessies. De fringemeetings werden gehouden in de verschillende studio’s die het pand rijk is. Het pand is nogal een doolhof, het was voor veel mensen even zoeken hoe ze op de goede plek kwamen. Er was een plattegrond, maar die begreep ik niet en vele met mij volgens mij. Op zich was dit voor mij niet zo’n probleem, ik kon zo rustig dolen door het gebouw en zag wel waar ik uit kwam. Gelukkig waren er voor de mensen die wél bewust ergens wilden zijn de nodige jongens en meisjes om de weg te wijzen. Op de muren en deuren mocht niet geplakt worden (hoorde ik). Dus met het plaatsen van richtingaanwijzers was het wat improviseren.

Na de meetings was er weer een boeiende lezing, dit keer door Tony Bosman. Hij had een mooi verhaal over het aangaan, ontwikkelen van nieuwe plannen en ideeën, dus ook in de monumentenwereld. Volgens mij heeft hij bij de nodige mensen een aantal ramen in hoofden open gezet. Wat ik mij vooral kan herinneren is dat hij zei dat als je met (nieuwe) projecten bezig bent, het zinvol is uit je comfortzone te stappen. Vind je het moeilijk, lastig, ingewikkeld, dan moet je er juist mee verder. Dan kom je tot vernieuwing (want daar ging het congres uiteindelijk over, toch?). Of zoals hij mooi zei: het moet schuren. Hij bedoelde dat niet letterlijk. Een mooie gedachte om ná de uitreiking van de prijs voor het jong monumententalent aan Karen Schenk door minister Bussemaker, de borrel mee in te gaan.

Uiteraard was die borrel ook weer heel gezellig en zinvol. Ik vind erg leuk om ‘als leek’ op een congres als dit rond te lopen. Mensen te ontmoeten, contacten te leggen of weer even bij te praten. Ik heb dan weliswaar geen vakinhoudelijke kennis als het om monumenten gaat, maar alleen al om de goede sfeer is het altijd een feest om er te zijn. Ook voor mij een dag voor nieuwe inspiratie om mee verder te kunnen. Jammer is hooguit dat ik niet alle 600 mensen kan spreken..

Het was een mooie, nuttige en zinvolle dag. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar!

Dit is een selectie van veel meer foto’s. Meer is te zien via deze link.

The following two tabs change content below.

Leontine van Geffen-Lamers

Léontine van Geffen-Lamers is als fotograaf gespecialiseerd in het fotograferen van (monumentale) panden en (ver)bouwprojecten. Haar missie is: goede foto’s voor erfgoedspecialisten, zodat hun werk nog beter zichtbaar wordt. Bekijk haar werk: website, of facebook of volg haar op twitter